بخش بزرگی از شکل و اندازه بینی توسط استخوان بینی مشخص می شود. بنابراین در جراحی بینی روی استخوان بندی بینی بیشتر کار می شود تا نتیجه قابل قبولی به دست آید و از آنجایی که اسکلت بینی توسط پوست پوشاننده می شود و به نرمی و صافی استخوان بینی کمک می کند بنابراین تاثیر پوست بر شکل بینی نیز باید در نظر گرفته شود و باید گفت که نوع پوست اهمیت زیادی در عمل بینی دارد و بهترین شرایط برای عمل بینی، پوستی است که ضخامت متوسط و رنگ سالم داشته باشد و هموار باشد.



تاثیر پوست رو عمل بینیپوست نازک:
در افرادی که پوست بینی بسیار نازک دارند ممکن است جای برش باقی بماند. از بزرگترین مشکلات پوست نازک بینی این است که عیب های اسکلت بینی را نمی توان پنهان کرد که البته معمولاً تورم بعد از جراحی به زودی بهبود می یابد. از دیگر مشکلات پوست نازک این است که در زمان جراحی بینی تمایل به منقبض شدن دارد و این انقباض موجب خارج شدن چارچوب بینی از حالت طبیعی پس از جراحی می شود و ناهنجاری های ناخوشایند ایجاد می کند. بنابراین جراحی بینی برای کسانی که پوست نازک دارند بسیار حساس است و رسیدن به یک اسکلت صاف و محکم و هموار از بزرگترین چالش های جراحان بینی است. در صورتی که پوست بینی بسیار نازک باشد و شرایط را دشوار سازد برای پوشاندن عیب بینی می توان ضخامت پوست بینی را با پیوند غشا میانی پوست افزایش داد که البته به یک منبع خون رسانی سالم برای دوام این پیوند نیاز است. پوست های نازک بیشتر از پوست های دیگر در معرض قرمز شدن و تشکیل رگه های عنکبوتی روی پوست قرار دارند که البته این مشکلات اغلب با درمان های لیزری برطرف می شوند.


پوست ضخیم:
هر چند که پوست های ضخیم همه عیب های اسکلت بینی را می پوشاند اما این پوست ها مشکلاتی نیز دارند و می توان گفت از چالش برانگیزترین دغدغه های جراحان، پوست های بسیار ضخیم است که حتی گاهی مانعی برای جراحی بینی است و بسیاری از جراحان به خاطر خطرات ناشی از این پوست ها از جراحی بینی این افراد خودداری می کنند.

پوست ضخیم بینی همان گونه که عیب های اسکلت بینی را پنهان می کند ویژگی های خوب و مطلوب آن را نیز پنهان می کند و به همین دلیل ظرافت سطح اسکلت که موجب زیبایی بینی می شود نیز توسط پوست ضخیم پنهان می شود و همچنین در این گونه بینی ها چارچوب غضروف معمولاً ضعیف تر است و ضعیف بودن چارچوب غضروف، برجستگی ها را پنهان می کند.
و همچنین ضخیم بودن پوست بینی علاوه بر اینکه اسکلت بینی را می پوشاند بر غضروف بینی فشار زیادی وارد می کند اما در پوست های نازک فشاری بر غضروف بینی توسط پوست بینی وارد نمی شود. برخی از عمل های بینی که پشتیبانی ساختاری بینی را ضعیف می کند بسیار خطرناک است و به خصوص در افرادی که پوست بینی ضخیم دارند زیرا ممکن است موجب بد شکلی بینی و فروپاشی پیشرونده اسکلت بینی شود. اما اگر پیشتیبانی ساختاری همزمان با جراحی بینی تقویت شود بهترین نتیجه را از جراحی بینی می توان گرفت.

در بیمارانی که پوست بینی ضخیم دارند بدون داشتن چارچوب غضروف محکم و امن نمی توان انتظار یک بینی با ثبات را داشت، هرچند که نمی توان گفت بیمارانی که پشتیبانی اسکلت محکم دارند به طور تضمینی بینی زیبا خواهند داشت اما اولین شرط برای جراحی بینی با پوست ضخیم داشتن بینی با پشتیبانی ساختاری قوی است.منبع:جراحی بینی

اگر شما هم جراحی بینی انجام داده اید و یا در فکر انجام آن هستید بهتر است این مطلب را بخوانید.

اگر در این فکر هستید که بعد از عمل با یک بینی خیلی زیبا و آن چیزی که مد نظرتان بوده روبه رو می شوید کاملا در اشتباه هستید.
حتما می دانید که بعد از پایان جراحی، صورتی متورم و بینی و چشم هایی کبود خواهید داشت و این روند تا 2 هفته بسته به فیزیک بدنی شما ادامه دارد و همچنین در زمان باز کردن گچ و آتل بینی ممکن است شما با دیدن خود در آینه جا خورده و نا امید شوید، اما بدانید این روندی گذرا و طبیعی بوده و بعد از آن باید مدت ها منتظر باشید تا فرم اصلی بینی شما رفته رفته و به تدریج ظاهر شود و حتی این روند می تواند بعضا تا دو سال هم ادامه داشته باشد.
اگر در این مدت در بینی خود قرینه نبودن و یا کج بودن را مشاهده کردید باید صبر کنید تا ورم آن کم شود زیرا ممکن است این عوامل و همچنین عادت نداشتن به فرم بینی جدید به علاوه نظرات مختلف و گاهی منفی اطرافیان باعث شود که شما روحیه خود را از دست بدهید و مدام به فکر جراحی دوباره و ترمیم باشد.
اما اگر زمانی که این مطلب را می خوانید هنوز اقدام به جراحی نکرده اید با بالا بردن آگاهی خود بر موضوعات مطرح شده مشرف شوید و بعد از عمل برای رسیدن به نتیجه مطلوب عجولانه تصمیم نگیرید و خود را آشفته نسازید.

بعد از جراحی بینی:

اما در نظر داشته باشید که بعد از اتمام جراحی مسیر طولانی و پر کاری را پیش رو خواهید داشت. این مسیر حتی منجر به ایجاد یک سری محدودیت هم می گردد که ممکن است تا مدتی شما را آزار دهد اما همین مسائل به ظاهر سخت و آزار دهنده، در بدست یافتن یک نتیجه عالی از جراحی، تاثیر زیادی خواهند داشت.

بعد از جراحی بینی نمی توانید تا مدتی مثل قبل راحت بخوابید بلکه باید طاق باز خوابیده و مراقب باشید که در خواب نچرخید و به بینی خود ضربه و فشار وارد نکنید و سر خود را از بدنتان بالاتر قرار دهید.
از برداشتن وسایل سنگین وزن خودداری کنید زیرا با به جریان انداختن خون زیاد در رگ های صورت و بینی، موجب خونریزی زخم بینی می شود.
از خم شدن و پایین گرفتن سر در مدت زمان طولانی بپرهیزید.
غذای تند، شور، خیلی چرب و دیگر خوردنی هایی که فشار را بالا برده و موجب ورم نیز می شوند نخورید، برای زمان طولانی پیاده راه نروید و همچنین در معرض مستقیم نور آفتاب قرار نگیرید.
قرار گرفتن در سونا هم به محدودیت های دوره نقاهت بعد از عمل اضافه کنید.
به بینی خود اجسام خارجی مانند گوش پاکن وارد نکنید و تا مدتی باید برای شستشو و پاکسازی بینی از سرم های مخصوص شستشو استفاده کنید.
سیگار و قلیان و نوشیدنی های الکلی روند بهبودی زخم و جای بخیه ها را کند می کند.
بعد از برداشتن چسب بینی، باید تا مدتی از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
همچنین استفاده از عینک ممنوع می باشد تا ورم بینی بخوابد.منبع:جراحی بینی

جراحی بینی در کشور بیشترین آمار جراحی را به خود اختصاص داده است و افراد زیادی با بینی های استخوانی و گوشتی اقدام به جراحی می کنند و اغلب افرادی که بینی گوشتی دارند از نتیجه جراحی ترس دارند. به بینی هایی که پوست ضخیم دارند و غدد سباسه زیادی دارند بینی گوشتی می گویند که در این گونه بینی ها غضروف بینی ضعیف است و چربی زیر پوست غدد سباسه زیاد است و کمی نوک بینی افتاده است که این گونه بینی ها اغلب در مردان دیده می شود، زیرا مردان به علت هورمون مردانه، پوست ضخیم تری دارند. پوست ضخیم از مهم ترین عواملی است که شکل دهی بینی بینی را تحت تاثیر قرار داده و مشکل می کند و بینی استخوانی اغلب به بینی گفته می شود که دو سوم بالایی بینی بزرگ و قوز دار باشد.




چند تا از سوالات متدلولی که اغلب افراد درباره عمل بینی گوشتی می پرسند در این مقاله بررسی می کنیم و به آن ها پاسخ می دهیم.

بینی گوشتی به کدام بینی ها گفته می شود؟

به بینی هایی با غضروف ضعیف و پوست ضخیم بینی گوشتی گفته می شود


آیا پس از جراحی بینی، بینی گوشتی دوباره به حالت اول بر می گردد؟

در جواب این سوال باید بگوییم که در صورتی که تا 6 ماه پس از جراحی بینی نتیجه مناسب از جراحی گرفته شود دیگر به همان شکل باقی خواهد ماند و تغییر عمده ای در بینی رخ نمی دهد و بینی های گوشتی چون پوست ضخیم دارند ممکن است نتیجه نهایی تا یک سال پس از جراحی بینی مشخص شود که اغلب پس از 6 ماه نتیجه مشخص می شود و تغییر چندانی نخواهد داشت. برای جراحی بینی های گوشتی بهتر است از روش باز استفاده شود زیرا در جراحی بینی به روش بسته دسترسی به نوک بینی محدود است و به خوبی نمی توان نوک بینی را دید و جراحی کرد.


آیا بهبود بینی گوشتی پس از جراحی دشوار تر و زمان آن طولانی تراست؟

در بینی های استخوانی به دلیل اینکه پوست بینی نازک تر است پس از جراحی نتیجه جراحی بینی سریع تر مشخص می شود اما در بینی های گوشتی به دلیل اینه پوست ضخیم تر است ورم روی بینی دیرتر برطرف می شود و برای آشکار شدن نتیجه نهایی باید صبور باشید که البته زمان برطرف شدن ورم بینی های گوشتی به شرایط بیمار و شدت عمل بینی بستگی دارد.


جراحی بینی گوشتی برای چه افرادی انجام می شود؟

کسانی که در بینی شان مشکل و نقص مشخصی داشته باشند پیش از انجام جراحی بینی باید با جراح بینی خود مشورت کنند و درباره همه مراحل و نتایج جراحی توجیه شوند و همکاری لازم با جراح بینی را داشته باشند


آیا با جراحی بینی گوشتی فرد دچار تنگی نفس می شود؟

اگر جراحی درست انجام شود و به اندازه کافی از بافت بینی برداشته شود فرد دچار تنگی نفس نمی شود و مشکلات تنفسی به وجود نمی آید


استفاده از چسب چه تاثیری در بینی های گوشتی دارد؟

چسب زدن موجب جوش خوردن سریع تر پوست به بافت بینی می شود و همچنین در کاهش ورم ناثیر دارد بنابراین تا زمان تعیین شده توسط جراح بینی باید از چسب روی بینی استفاده شود.


نتیجه جراحی بینی گوشتی چگونه خواهد بود؟

جراحی بینی گوشتی نیز مانند جراحی بینی استخوانی با هدف ایجاد زیبایی انجام می شود و در این جراحی، بزرگ بودن سوراخ های بینی و پهن بودن بینی و افتادگی نوک بینی برطرف می شود و برای عمل بینی جراحی بینی های گوشتی باید در انتخاب جراح بینی دقت کنید و مطمئن شوید تجربه بالایی در جراحی بینی های گوشتی داشته است.منبع:عمل بینی

از رایج ترین عمل های زیبایی در سال های اخیر در ایران عمل زیبایی بینی است.اما درباره زیبایی بینی بدون جراحی هر روزه مطالبی می شنویم و تبلیغاتی می بینیم. میخواهیم در این باره بررسی هایی انجام دهیم.
در روش زیبایی بدون جراحی بینی پس از بی حس کردن بینی با سوزن ظریفی مقداری ژل (کلسیم هیدروکسی اپتات یا اسید هیالورونیک) را به زیر پوست تزریق می کنند تا ظاهر بینی زیبا شود. این روش سرپایی و بدون بیهوشی است و با این عمل میتوان بسیاری از مشکلات بینی مثل عدم تقارن - صاف نبودن - قوز و یا تورفتگی های بینی را رفع کرد. همچنین این روش بین 1 تا 3 سال دوام دارد.و همچنین کسانی که از جراحی بینی خود رضایت ندارند می توانند با استفاده از این روش به بینی دلخواه خود دست یابند.

همچنین می توان گفت این روش برای کسانی که از جراحی ترس دارند روش بسیار مناسب و انتخابی عاقلانه است. به دلیل عوارض جراحی و برای کاهش هزینه و کم خطر بودن این روش توصیه می شود. همچنین با این روش می توان از انجام بسیاری از جراحی های غیر ضروری جلوگیری کرد. طبق مطالعات انجام شده نیمی بیشتر از جراحی های بینی ضروری نبوده و با روش های بدون جراحی می توان از عوارض و هزینه های جراحی ها جلوگیری کرد و برای ترمیم و اصلاح بینی از روش های غیر جراحی استفاده کرد. برای بالا بردن نوک بینی می توان از این روش استفاده کرد. در صورت عدم رضایت از فرم بینی پس از تزریق ژل هیالورونیک این ژل به دلیل حلال بودن قابل خارج کردن است و انجام عمل زیبایی بینی پس از خارج کردن ژل بلامانع است. از این روش نمی توان برای کوچک کردن بینی استفاده کرد و برای کوچک نشان دادن بینی می توان از تزریق چربی در گونه استفاده کرد. ماندگاری ژل در بینی بیشتر از لب است به گونه ای که می توان گفت ژلی که ماندگاریش در لب 6 ماه است در بینی تا 3 سال می تواند دوام داشته باشد. استفاده از ژل های یک ساله هیالورونیک حتی تا 5 سال می تواند ماندگاری داشته باشد.

استفاده از این روش غیر جراحی برای چه افرادی مناسب است:

کسانی که قوز بینی دارند.
کسانی که بینی شان غیر متقارن است یا تو رفتگی دارد.
کسانی که نوک بینیشان غیر متقارن است یا انحراف دارد.
کسانی که میخواهند نوک بینی شان سربالا باشد.
کسانی که قصد ترمیم بینی پس از جراحی دارند و برای بینی هایی که پس از جراحی تو رفتگی و نا صافی در نوک آن ها به وجود آمده.
کسانی که پل بینیشان تو رفتگی دارد و یا بینی شان کوتاه است با این روش میتوانند پل بینی را پر کنند و بینیشان بلندتر دیده شود.

استفاده از روش جراحی برای چه افرادی مناسب است:

کسانی که بینی بزرگ و حجیمی دارند و با صورتشان هماهنگی ندارد.
کسانی که تیغه بینی شان انحراف دارد.
کسانی که بینی شان افتادگی شدید دارد.
کسانی که برجستگی قوز بینی شان شدید است.



مقایسه روش جراحی و روش غیر جراحی:

در روش جراحی بیمار باید بیهوش شود ولی در روش غیر جراحی نیاز به بیهوشی بیمار نیست و حتی بیمار می تواند تزریق را ببیند و نظر دهد.
در روش غیر جراحی بیمار بعد از عمل زیبایی بینی به استراحت احتیاج ندارد،و تورم و کبودی در این روش بسیار کم دیده می شود که پس از 3 تا 4 روز از بین می رود.
درد بینی در روش غیر جراحی وجود ندارد و یا بسیار کمتر از روش جراحی است.
در روش غیر جراحی به این دلیل که نیازی به بیهوشی نیست بنابراین عوارض بیهوشی هم ندارد.
این روش به پانسمان روی بینی و یا چسب زدن احتیاج ندارد.
در روش غیر جراحی بلافاصله بعد از عمل زیبایی بینی می توان نتیجه عمل را مشاهده کرد.
می توان گفت فیلر ها در قسمت بینی دوام بیشتری نسبت به دیگر قسمت ها دارند استفاده از کلسیم هیدروکسی اپتات 3 تا 5 سال دوام دارد و ژویدرم 3 تا 4 سال و پس از آن در صورتی که فرد از نتیجه رضایت داشته باشد می تواند دوباره تزریق کند.منبع:عمل زیبایی بینی

قبل از عمل جراحی بینی باید آمادگی های لازم برای جراحی بینی را داشته باشید به این منظور بهتر است باید ها و نباید های قبل از جراحی بینی را بدانید.
باید ها و نباید های قبل از جراحی بینی:

• از 14 روز قبل از عمل زیبایی بینی از مصرف داروهای حاوی آسپرین و .. که باعث رقیق شدن خون می شود و خونریزی را زیاد می کند خودداری کنید.
  
• مصرف سیگار روند بهبود را کند می کند، بنابراین بهتر است از دو هفته قبل از جراحی از مصرف سیگار خودداری کنید.
• مصرف ویتامین ها و آهن و مواد معدنی از دو هفته قبل از جراحی توصیه می شود و برای بهبود زخم بسیار لازم و ضروری است.
  
• قبل از جراحی بینی کمپرس یخ خود را آماده کنید
• داروهای تجویز شده توسط پزشک جراح بینی خود را قبل از جراحی آماده کنید
• مواد ویتامینه و آبمیوه و ... را از قبل آماده کنید
  
• شب قبل از جراحی بینی دوش گرفته و به اندازه کافی استراحت کنید
• حداقل از 8 ساعت قبل از جراحی بینی چیزی نخورید

همچنین رعایت نکات و توصیه های بعد از عمل زیبایی بینی برای نتیجه گیری بهتر و جلوگیری از بروز مشکلات لازم و ضروری است و به همین دلیل لازم است باید ها و نباید های پس از جراحی بینی را بدانید.



باید ها و نباید های پس از جراحی بینی:

• پس از جراحی حداقل به مدت یک روز کامل از کمپرس یخ استفاده کنید
  
• در هفته اول پس از جراحی از خندیدن و زیاد حرف زدن خودداری کنید
• برای عطسه کردن دهان خود را باز کنید تا به بینی فشار وارد نشود
• در یک هفته پس از جراحی بینی از سرم نمکی برای شستشوی ترشحات بینی استفاده کنید و از فین کردن خودداری کنید
• تا 1 ماه پس از انجام عمل زیبایی بینی از عینک زدن خودداری کنید
  
• تا 1 ماه پس از جراحی بینی از بلند کردن جسم سنگین و انجام فعالیت های سنگین خودداری کنید
• تا 1 هفته پس از جراحی از خوردن غذاهایی که نیاز به جویدن طولانی دارند خودداری کنید و غذاهای نرم وآبکی بخورید
• تا چند ماه پس از جراحی بینی از شنا کردن و شیرجه زدن در آب خودداری کنید
• در چند روز پس از عمل زیبایی بینی ممکن است سرگیجه داشته باشید و بهتر است برای بلند شدن از کسی کمک بگیرید
  
• برای کاهش ورم تا یک ماه پس از جراحی بینی برای خوابیدن از دو بالش استفاده کنید تا سرتان بالاتر قرار بگیرد
• تا چند هفته پس از جراحی بینی برای جلوگیری از برخورد لباس با بینی تان از لباس های دکمه دار استفاده کنید
• برای مسواک زدن از مسواک نرم استفاده کنید و به آرامی مسواک بزنید
• از مصرف سیگار خودداری کنید
• تا هنگام فرم گرفتن کامل بینی از حضور در مکان های شلوغ خودداری کنید
• در چند ماه پس از جراحی بینی در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید و از حضور در محیط های خیلی گرم مثل سونا خودداری کنید
• نحوه چسب زدن و خشک نگه داشتن چسب پس از جراحی بینی بسیار مهم است زیرا این چسب برای چسبیدن پوست بینی به اسکلت و کاهش ورم روی بینی زده می شود و بسیار مهم است که خشک بماند
• فرم و شکل نهایی بینی تا چند ماه پس از جراحی به طور کامل مشخص نمی شود بنابراین تا برطرف شدن کامل ورم بینی و مشخص شدن فرم نهایی بینی صبور باشید
• داروهای تجویز شده جراح بینی خود را طبق دستور مصرف کنید و در جلسه های معاینه ای که مشخص می کند حضور داشته باشید و همه توصیه ها و دستورات پزشک جراح خود را رعایت کنید.منبع:عمل زیبایی بینی

در جراحی بینی و تعیین این موضوع که چه مدلی به صورت می آید و با سلیقه فرد همسو است باید بسیار دقت شود. در این مقاله توضیحاتی در این خصوص داده ایم با مطالعه آن می توانید بهتر تصمیم بگیرید.


اولین حالت از عمل بینی را می توان جراحی بینی طبیعی در نظر گرفت که در این مدل، همه موارد و اصول مرتبط با زیبایی به کار گرفته می شود اما خیلی طبیعی به طوربکه مشخص نمی شود فرد عمل جراحی زیبایی انجام داده است.

اما در مدل های عروسکی یا به عبارتی فانتزی، بینی فرد کوچکتر شده و قوس روی بینی نمایان تر است و همچنین این بینی ها حالت سربالا بودن بیشتری دارند.

اما در مدل سوم میرسیم به مدل نیمه عروسکی، که ویژگی های یک بینی طبیعی و عروسکی را در خود گنجانده است.


در علم زیبا شناسی، بهترین حالت برای یک بینی این است که طبق اصول طبیعی جراحی شود و جراح تمام هنر خود را به کار گیرد تا بینی را طوری جراحی کند که مشخص نباشد و طبق اصول استاندارد هم نتیجه دهد اما در این میان هستند کسانی که دوست دارند به تناسب هزینه ای که برای جراحی پرداخت می کنند تغییر کنند و عمل بینی با فرم کاملاً جدیدی داشته باشند.
در میان جراحان بینی، فرمی رایج تر بوده که نیمه عروسکی نام دارد و اکثر افراد هم خواهان این فرم بینی هستند. در بینی های طبیعی و نیمه عروسکی، فرم آنها بسیار شبیه هم می باشد و در هر دو مدل، استنانداردها کاملا رعایت شده و در هیچ یک از این فرم ها اختلال تنفسی و بویایی وجود نخواهد داشت.


اما در رابطه با فرم بینی عروسکی یا فرم خوکی باید بدانید که امکان اختلالات تنفسی، ضعف در حس بویایی، تغییر شکل و فرم بعد از گذشت زمان و بروز موارد دیگر وجود دارد و بسیاری از جراحان، اینگونه عمل بینی های جراحی را انجام نمی دهند زیرا از اصول استاندارد زیبایی و عملکردی به دور است، سوراخ های بینی بیش از حد معمول کوچک می شوند که این موضوع در روند تنفس اختلالات جدی ایجاد می کند به علاوه موجب آشکار شدن جای بخیه ها می شود و همچنین غضروف و استخوان روی بینی به مقدار زیادی تراشیده می شود و این مورد هم باعث می شود که بینی خیلی زود از فرم اصلی خود بیافتد.

اصلی ترین موضوعی که بینی عروسکی را بیشتر از بینی ها در معرض توجه قرار می دهد میزان زاویه نوک بینی با قسمت بالایی لب است.

این زاویه در حالت عادی در بینی های با فرم طبیعی معادل 90 درجه است و در بینی های عروسکی معادل 105 درجه می باشد و پزشک مربوطه باید به این موضوع توجه فراوانی نشان دهد زیرا اگر این زاویه بیش از حد زیاد شود، بینی فرم خوکی می شود.

در نهایت بعد از آنکه شما سلیقه و خواسته خود را در مدل بینی بیان نمودید، تصمیم و نظریه نهایی را بر عهده پزشک خود بگذارید تا طبق تجربیات و دانشی که دارد مدل بینی شما را تعیین کند.منبع:عمل بینی

بشكل عام تجري عملية جراحة الأنف بالطريقة المفتوحة التي هي الطريقة الأساسية لعملية تجميل الأنف.

كل جراحة للأنف عادة ما تتضمن الخطوات التالية:

• يتم فتح الجلد و البنية العظمية للأنف و فصل الحاجز الوسط عن الغضاريف الجانبية تحت الغشاء المخاطي.
• إزالة نتوءات العظام و الغضاريف.
• إصلاح الشفرة الوسطى أو الحاجز.
• تصحيح أرنبة الأنف بما فيها تعزيز طرف الأنف، الإزالة و القطب وغيرها من الأساليب.
• إذا لزم الأمر يتم التطعيم في المواضع الضرورية ومن بينها طرف الأنف.
• الترميم الدقيق لجميع المواضع ومن بينها سقف الأنف بخيط نايلون.
• كسر العظام و وضعها بجانب بعضها لإعادة تشكيل السقف.
• تصحيح شفرات الأنف إذا لزم الأمر.
• وضع شبكة أو حشوة سيليكون داخل الأنف، وكذلك الغراء و الجبيرة وخياطة الجلد بدقة وجميع المواضع الخارجية اللازمة.

في البداية أو في المرحلة الأولى لدينا فصل الحاجز عن الغضاريف الجانبية والتي يجب أن تتم تحت الغشاء المخاطي كيلا تؤدي فيما بعد إلى ضيق التنفس و الإلتصاق. في جميع هذه المراحل من جراحة الأنف أقل تغييرات لديها أفضل النتائج.
وفيما يلي بعض الأسئلة الأكثر شيوعا بين مستخدمي موقع الدكتور كاظمي مع إجاباتها:
ما هو السن المناسب لعملية تجميل الأنف؟

ليس هناك سن معين للقيام بعملية تجميل الأنف ولكن بالتأكيد يجب أن يكون الأنف قد بلغ نموه بشكل كامل. لذلك عادة لا ينصح بها للذكور دون سن السابعة عشر والفتيات في سن السادسة عشر. من جهة أخرى ولدى كبار السن لا يوصي بعملية تجميل الأنف في ایران لمن تجاوز الستين عام بسبب تهدل الجلد و فقدان خاصية مرونة البشرة.

هل يتم إجراء عملية تجميل الأنف بحسب تشخيص الطبيب؟

في بعض الحالات عندما يتعرض الأنف للكسر و الإنحراف الشديد فإن القيام بعملية إنحراف إلى جانب عملية تجميل الأنف هو أمر ضروري، لكن في معظم الحالات يطلب المريض القيام بعملية تجميل والطبيب يتخذ قراراً إن كان القيام بالعملية ممكن أم أن هناك ما يعيق حدوثها وذلك بعد قيامه بالدراسات اللازمة، لذلك فإن رغبة المريض مهمة جداً في هذه العملية وفي بقية العمليات الأخرى.
ما هو دور الليزر في جراحة الأنف؟

لليزر دور هام في الكثير من العمليات الجراحية لكن لا دور خاص له في جراحة الأنف والقضية بمجملها ترويجية. الليزر مؤثر في علاج الأورام الحميدة أو جراحة الأورام، لكن في جراحة تجميل الأنف لم يظهر حتى الآن أي دور خاص لهذه الوسيلة، وجراحة الأنف بالليزر ليست صحيحة على الإطلاق. (جراحة الأنف باللیزر)
ما هي الأعمال الضرورية قبل عملية تجميل الأنف؟

يجب أن يقوم المريض بفحص كامل لعدد كريات الدم و الإختبار الكامل للتخثر و سكر الدم و اختبار البول. من الضروري التوقف عن التدخين قبل أسبوع من العملية ولا ينبغي التدخين أوالنرجيلة حتى شهر بعد العملية. ينبغي على المريض التوقف عن تناول الإسبيرين قبل أسبوعين من العملية. طبيب الأذن و الحلق و الحنجرة يسأل المريض ليخبره إن كان لديه نزلة برد أو حمى. في حال كان لدى المريض حساسية تجاه فول الصويا أو البيض أو الأدوية فعليه إخبار الطبيب.
هل يمكن القيام بعملية تجميل الأنف أثناء الدورة الشهرية؟

العادة الشهرية لا تمنع القيام بعملية التجميل مطلقاً لكن بشكل نسبي و بسبب احتمال زيادة النزيف أثناء العملية فإنه من الأفضل عدم القيام بالعملية أثناء العادة الشهرية، على أي حال فالقرار بيد طبيبك.
هل جراحة الأنف مؤلمة؟

لا فجراحة الأنف ليست مؤلمة على الإطلاق، مجرد وجود ورم بعد العملية لذلك لا ينبغي على المريض أن يقلق أبداً بشأن الألم. فجرّاحوا الأنف والأذن و الحنجرة بالتقنيات الخاصة التي يمتلكونها و طريقة قيامهم بعملية تجميل الأنف يحولون دون حدوث الألم.
ماذا نفعل للتخفيف من ورم عملية تجميل الأنف؟

وضع كيس من الجليد بشكل دوري خلال الأيام الخمسة الأولى أمر ضروري للغاية يعتبر الجرّاح المشهور الدكتور كاظمي أن حقن إبرة بيتاميثازون آل في العضل في اليوم الثاني بعد العملية هو أمر مساعد للغاية.
نوصي بإزالة جبيرة الأنف بعد عشرة أيام على العملية ليصل ورم ما بعد العملية إلى حده الأدنى. يجب أن يكون ارتفاع تخت المريض بعد عملية الأنف بزاوية ثلاثين إلى خمس و أربعين درجة. حقن الكورتيزون الموضعي مفيد جداً حسب تقدير الطبيب على فترات معينة.
عليكم مراجعة طبيبكم مرة كل أسبوع لوضع اللاصق ليتم وضع اللاصق بشكل دقيق ولا تحدث أية مشاكل. اللاصق الصحيح بعد العملية يساوي تقليل الورم.
هل النزيف داخل بياض العين الذي يحدث بعد العملية خطير أم لا؟

بعد عملية تجميل الأنف يحدث نزيف بسيط داخل بياض العين وهو ليس خطير ولا داعي للقلق فهو يزول بعد شهر.
ما هي الأمور التي يجب مراعاتها بعد عملية تجميل الأنف؟

أهم أمر تجب مراعاته وضع كيس جليد على الأنف لمدة أربعة أو خمسة أيام بعد العملية. رفع الرأس باستخدام وسادتين أثناء الاستراحة من الأمور الهامة الأخرى التي يجب مراعاتها. من الأمور الهامة الأخرى تناول المضادات الحيوية و حبوب الزكام كل ست ساعات وعدم القيام بنشاط بدني و عدم استعمال النظارات لمدة أربع أسابيع. جميع هذه الأمور التي تجب مراعاتها موجودة في موضوع أمور تجب مراعاتها بعد جراحة الأنف
كيف تكون المراجعة بعد عملية تجميل الأنف؟

يقوم المريض بمراجعة الطبيب في الشهر الأول مرة كل أسبوع بعد العملية و بعد ذلك يقوم بمراجعته في الشهر السادس و التاسع والثاني عشر بعد العملية وفق البرنامج، كما أن متابعة عملية تجميل الأنف تستمر لمدة عامين بعد العملية.
هل الأنف الذي أجريت له عملية أضعف من الأنف الطبيعي؟

لا فإن هذا الأمر ليس صحيح على الإطلاق والأنف الذي أجريت له عملية جراحية يعود بعد عام كالأنف الطبيعي تماماً ولا يصبح ضعيفاً.
ما هي نسبة نجاح عملية تجميل الأنف والرضا عن النتيجة؟

أكثر من خمس وتسعين بالمائة من عمليات تجميل الأنف حققت النتيجة المطلوبة ولم تظهر أية مشكلة.
ماهو دور اللاصق وكم يجب أن يبقى على الأنف بعد العملية؟

استخدام اللاصق بعد عملية تجميل الأنف يؤدي إلى التصاق الجلد بالعظم و الغضروف السفلي و يثبت الجلد في المكان المناسب و يكفي وضع اللاصق لمدة شهر حتى شهرين بعد العملية. ينصح بعض الزملاء بوضع اللاصق لمدة شهر بعد تلك الفترة.
بعد كم من الوقت على عملية تجميل الأنف يمكن القيام بعملية الليزيك؟

يسمح بالقيام بعملية تجميل الأنف في ایران بعد حوالي شهر من جراحة العيون بالليزر لأن القرنية تكون قد أخذت حالة مستقرة ولا تأثير لها على العين. كذلك بعد مرور شهر على عملية جراحة العيون بالليزر يسمح بعملية تجميل الأنف.

إذا كان هناك حاجة للرتوش أو الترميم فأي وقت مناسب للقيام بها بعد عملية تجميل الأنف؟


بعد حوالي عام على عملية الأنف يكون الورم قد تناقص بالكامل عندها يسمح بالترميم أو الرتوش. القيام بعملية جراحة الأنف الترميمية قبل عام سيرافقها أعراض جانبية.

والسؤال الأكثر أهمية من هو الجرّاح الذي عليّ مراجعته من أجل عملية تجميل الأنف؟

إنّ الأطباء المتخصصون بالأذن و الأنف والحنجرة هم الوحيدون المخوّلون بالقيام بعملية جراحة الأنف لأن لديهم معرفة كاملة بتشريح الأنف والجيوب، أما الجراحين الآخرين مثل جراحي التجميل و الجرّاحين العامين و جرّاحي الفك و الوجه ليس لديهم معرفة كامله بتشريح الأنف و جراحة الأنف و تجميل الأنف وقد تحدث مشاكل في الجهاز التنفسي بعد العملية الجراحية.منبع:تجميل الأنف في ایران

calicidae

طبقه بندی

بیش از 3100 گونه ، 34 جنس و سه زیر خانواده به اسامی Anophelinae - Culicinae,و Toxorhinchitinae (قبلا به آن Megharininae گفته می شود ) در این خانواده وجود دارد . جنسهای مهم این خانواده از نظر پزشکی دارای پراکندگی جهانی هستند و شامل Mansonia,Aedes,Culex,Anophels می باشند .
جنسهای Psorophora,Sabetes,Haemagogus مختص دنیای جدید هستند .

انتشار

پشه ها انتشار جهانی دارند و تنها منطقه عاری از پشه ها ، قطب جنوب است . پشه ها تا ارتفاع 5500 متر بالای سطح دریا و عمق 1250 متر پایین تر از سطح دریا ( در معاون و دره های عمیق ) دیده می شوند . بعضی جنسها مثل سابیتس و هما گوگوس محدود به آمریکای مرکزی و جنوبی هستند و بعضی جنس ها مثل آنوفل ، کولکس و آإدس پراکندگی جهانی دارند .

مرفولوژی
طول بدن پشه ها بین 3 تا 10 میلی متر بوده ولی اکثر گونه ها 4 تا 6 میلی متر طول دارند ، پشه ها را با دو صفت می توان از خانواده های مشابه مثل Chaboridae , Dixidae و Chironomidae متمایز کرد :
1. داشتن یک خرطوم بلند و مشخص و متمایل به جلو .
2. داشتن تعداد زیادی فلسهای کوتاه و متراکم روی رگبالهای سطح بال و همچنین سینه و شکم . پاها در پشه ها باریک و بلند و با بندهای تقریبا هم فطر دیده می شوند . سه قسمت سر ، سینه و شکم در پشه هاکاملاً مشخص است .
سر در این حشرات تقریباً کروی و قلبی شکل ، دارای یک جفت چشم مرکب درشت ، یک خرطوم بلند ، یک جفت ، 16 بندی در نرها و بک جفت پالپ پنج بندی هستند .شاخک 15 بندی در ماده ها دارای موهای کوتاه و کم تراکم ولی در نرها پرمانند و دارای موهای بلند متراکم است . غلاف خرطوم از تغییر شکل لب زیرین بوجود آمده که در ماده ها حاوی یک جفت آرواره بالا ، یک جفت آرواره پایین و یک هیپوفارینکس بلند و نوک تیز است . لب بالا به صورت تیغه ایی بلند و نسبتاً پهن در سطح بالایی خرطوم واقع شده که همراه آرواره ها و هیپوفارینکس کانال غذایی را تشکیل می دهند . کانال بزاقی به صورت مجرای باریکی درون هیپوفارینکس قرار دارد . در نرها آرواره ها تحلیل رفته و یا وجود ندارند بنابراین قادر به گزش و خونخواری نیستند . یک جفت غده بزاقی سه شاخه در سینه وجود دارد که حاوی ترکیبات ضد انعقاد و آلرژن هستند .
سینه دارای سه بند است که بند میانی (MesothorX) رشد زیادی داشته و بخش اعظم قفسه سینه را تشکیل می دهد . در سطح پشتی سینه Scutum رشد زیادی دارد و در عقب آن قطعه کوچک Scutllum دیده می شود که ساده یا سه قسمتی بودن لبه آن در تشخیص پشه های آنوفلینه از کولیسینه اهمیت دارد . بالها نسبتاً بلند و باریک بوده و سطح رگبالها پوشیده از فلس است . پاها بلند و باریک است و قطربندهای ران با ساق و پنجه تقریباً مشابه است . پنجه ها پنج بندی و در انتها دارای یک جفت ناخن ، یک موی ظریف به نام Empodium در وسط ناخنها و گاهی یک جفت بالشتک یا Polvilli هستند .
شکم در پشه ها لوله ای یا استوانه ایی شکل است که در نرها قسمت انتها مجهز به زواید جفتگیری یا کلاسپر (Clasper) و در ماده ها مجهز به دو سرسی (Cerci) کوتاه است .

تخم پشه ها ممکن است مجهز به کیسه های هوایی طرفی باشند . پشه ها دارای چهار مرحله ی لاروی هستند . لاروها دارای سه قسمت سر ، سینه و شکم مشخص بوده و در آب زندگی می کنند . سر در لاروها گرد تا بیضی و نسبتاً بزرگ ، دارای یک جفت شاخک لاروی ساده و یک چشم مرکب لاروی یا مجازی هستند اگر گونه ها در جلوی سر دارای یک جفت برس یا ابریشمهای دهانی بزرگ و مشخص هستند که به کمک آنها ذرات معلق در آب را صید می کنند .
سینه تقریباً کروی و یک پارچه و دارای موهای متعدد ساده یا منشعب است و هیچ گونه اندام حرکتی ندارد . شکم دارای 9 بند مشخص و مجهز به موهای ساده یا منشعب و یا تزیینات خاص بوده و در انتهای یک جفت سوراخ تنفسی است . این سوراخها ممکن است مستقیماً به روی سطح پشتی بند ما قبل آخر شکم و یا در انتهای لوله ای مشخص و استوانه ای به نام لوله ای تنفسی (Respiratory siphon) قرار داشته باشند . آخرین بند شکم دارای یک قطعه کیتینی سخت به نام زین Saddle و دو جفت عضو بلند و پهن و شفاف به نام Gill (آبشش) بوده که وظیفه آنها تبادل اسمزی و تنظیم فشار اسمزی مایعات درون بدن لارو است . لارو اکثر گونه ها از اکسیژن آزاد هوا استفاده کرده و در سطح آب قرار می گیرند ولی بعضی گونه ها مثل انواع مانسونیا دارای سیفون کیتینی و اره ایی شکل بوده که آن را درون ساقه ی گیاهان آبزی فرو کرده و از اکسیژن موجود در ساقه گیاهان استفاده می کنند . شفیره دارای بدنی خمیده بوده که از دو قسمت سر – سینه (Cephalothorax) پهن و شکم خمیده و باریک تشکیل شده است . اندام تنفسی شفیره به صورت دو لوله نسبتاً کوتاه و قیفی شکل به نام شیپور تنفسی (Respiratory Trumpt) دیده می شود .
دو زیر خانواده آنوفلینه و کولیسینه به خصوص جنس های آنوفل و کولکس در مراحل مختلف زندگی دارای مشخصات خاص و قابل تشخیص از یکدیگر هستند .

بیولوژی پشه های حقیقی

پشه ها حشراتی با دگردیسی کامل و دارای چهار مرحله لاروی هستند . تخم ، لارو و شفیره آنها آبزی ولی بالغ آنها خشکی زی می باشند . لاروها هیچ شباهتی با حشره بالغ چه از نظر مرفولوژی و چه از نظر بیولوژی و نحوه ی تغذیه ندارند . محل های تخم ریزی و رشد لارو پشه ها ، آّبهای راکد و یا آبهای با جریان بسیار کند است که به آن لانه لاروی (Breeding place) گفته می شود . لانه های لاروی پشه ها بسیار متنوع و شامل آبهای بسیار کم مثل آب جمع شده در شکاف تنه درختان یا جای پای حیوانات و حتی آب جمع شده در پشت کولرها ، تا آبهای با حجم بسیار زیاد مثل برکه ها و استخرهای طبیعی و مصنوعی می باشد ، هم چنین بعضی از پشه ها آبهای شیرین و بعضی شور ، تعدادی آبهای نسبتاً تمیز و بعضی حتی آبهای خیلی کثیف مثل فاضلابها و بالاخره آبهای بدون گیاه و یا با پوشش گیاهی را ترجیح می دهند . شناخت لانه های لاروی انتخابی توسط هر گونه و درک بیولوژی آن تأثیر بسزایی در اتخاذ استراتژی مناسب جهت برنامه های کنترل پشه ها و نهایتا بیماری های منتقله توسط پشه ها دارد .
از نظر تغذیه ایی لاروها غالباً فیلتر فیدینگ (Filter Feeding) هستند و ذرات معلق و پلانگتونهای موجود در آب را با ابریشمهای دهانی خود صید و اصطلاحاً فیلتر می کنند .
شفیره ها تغذیه نمی کنند و به حالت خمیده و کم تحرک در سطح آب قرار دارند . ولی در صورت تحریک شدن با حرکات سریع خود به زیر آب رفته و بعد از مدت کوتاهی به سطح آب باز می گردند .طول هر مرحله از زندگی پشه ها در شرایط مناسب به شکل جدول زیر خلاصه شده است .
دوره تخم گذاری تغذیه و نمو لارو شفیرگی طول عمر و تولید مثل
مرحله تخم لارو1 لارو2 لارو3 لارو4 پوپ پشه بالغ
مدت به روز 1-3 1-2 2-3 1-3 2-3 1-3 چندین روز تا چند ماه

پس از خروج حشره بالغ از شفیره ، جفتگیری طی مراسم خاص هر گونه صورت می گیرد که به آن رقص عروسی یا Swarig گفته می شود . در بیشتر پشه ها این عمل در حال پرواز و نزدیک به محل لانه لاروی ، در اواخر روز و هنگام غروب صورت می گیرد . عمل جفتگیری فقط یک بار در طول زندگی پشه انجام گرفته و حشره ماده پس از آن ذخیره اسپرم خود تا پایان عمر استفاده می کنند . طول عمر پشه های نر کوتاه بوده و فقط چند روز پس از جفتگیری زنده می مانند ولی ماده ها تا چندین هفته تا چند ماه بسته به گونه پشه و شرایط محیطی زنده خواهند بود .پشه های ماده در آخر فصل و با سرد شدن هوا چند نوبت خونخواری کرده و ذخیره چربی بدنشان (Fat body) افزایش پیدا می کند . ، سپس در محل های مناسب و محفوظ مستقر و وارد مرحله زمستانگذارانی یا خواب زمستانی یا هیبرناسیون یا استیواسیون (Aestivation) گفته می شود . عوامل متعددی از جمله بوی بدن ،CO2 ، اسید لاکتیک متصاعد شده از بدن ، رنگ و بالاخره حرارت بدن در جلب پشه ها به میزان دخالت دارند که در این بین نقش حس بویایی و شاخک های حشره از سایر عوامل و حواس مهم تر است . عده ایی از پشه ها تمایل زیادی به خونخواری از انسان دارند که به آنها پشه های انساندوست یا Anthropophilic و به سایر پشه ها که تمایل بیشتری به خونخواری از حیوانات دارند ، حیوان دوست یا زئوفیل Zoophilie گفته می شود . هم چنین پشه ها بر اساس محل های خونخواری و محلهای استراحت و هضم خون به سه گروه تقسیم می شوند :
1. پشه های اهلی Domestie : این گروه از پشه ها خونخواری خود را در داخل اماکن سرپوشیده و استراحت و هضم خون خورده شده را نیز در همان محل ها انجام می دهند ، بنابراین پشه های اهلی اصطلاحاً درون خوار (Endophagous) و درون زی (Endiphilic) هستند .
2. پشه های نیمه اهلی Sub domestie : این گروه خونخواری خود را فقط در اماکن انسانی و سرپوشیده انجام داده ولی برای هضم خون و استراحت به خارج از اماکن می روند و اصطلاحاً درون خوار ولی برون زی (Exophilic) هستند .
3. پشه های وحشی wind : این گروه به ندرت چه برای خونخواری و چه برای استراحت و هضم خون وارد اماکن می شوند و اصطلاحاً برون خوار (Exophagous) و برون زی هستند.
نقش پشه های گروه اول در انتقال بیماریهای انسانی مهم تر از دو گروه دیگر است ولی مبارزه با آنها از طریق سمپاشی ابقایی عملی تر و ساده تر می باشد .گروه دوم به خصوص پس از عملیات سمپاشی به دلیل تماس کمتر با سطوح سمپاشی شده داخل اماکن ، اهمیت بیشتری از نظر انتقال پیدا می کنند . گروه سوم در حفظ سیکل روستایی بیماریهایی مثل تب زرد و مالاریا حایز اهمیت هستند . برای کنترل پشه های نیمه اهلی و وحشی ، سمپاشی لانه های لاروی با سموم لاروکش مؤثرتر از سایر روشهای سمپاشی است . ولی پشه های اهلی با سمپاشی ابقایی به خوبی کنترل می شوند .
پشه های ماده در شرایط کاملاً مناسب حرارتی و رطوبتی ( دمای حدود 25 درجه و رطوبت نسبی 70%) ظرف دو تا سه روز خون خورده شده را هضم و بدنشان پر از تخم می شود . از زمان خونخواری تا زمان هضم کامل خون آمادگی برای تخم گذاری ، دوره رشد تخمکها نام دارد و چون این دوره با هضم خون توأم است آن را دوره گونوتروفیک (Gonothrophic cycle) می نامند . در ابتدای دوره گونوتروفیک شکم پشه های خون خورده (Blood fed) متورم و قرمز رنگ است ، سپس به تدریج شکم از قسمت انتهایی سفید می شود که به پشه در این مرحله نیمه باردار (Semi gravid) گفته می شود .در نهایت شکم کاملاً سفید می گردد که در این مرحله به پشه ،Gravid گفته می شود . عمل خونخواری و تخمک گذاری پشه ها اغلب در شب و همیشه روی آب ، یا در حین پرواز و یا در نزدیک سطح آب انجام می شود .
عمل تخمک گذاری ممکن است به صورت تکی و به حالت صورت موازی با سطح آب صورت گیرد ، در این صورت تخمها ممکن است مجهز به اتاقچه ها یا کیسه های هوایی طرفی(Float) شوند ، مثل پشه های آنوفل و یا ممکن است بدون کیسه هوایی باشند ، مثل تخم پشه های آإدس ، در عده ای از پشه ها نیز تخمک گذاری به صورت دسته جمعی ، چسببیده به هم و به حالت عمودی به شکل یک ذورق (Raft) در سطح آب انجام می شود ، مانند پشه های کولکس ، تخمها عموماً بیضی یا استوانه ای و سفید رنگ بوده و پس از یک الی دو ساعت در مجاورت هوا تیره می شوند . اغلب پشه ها در طول عمر خود چهار الی پنج بار تخم ریزی کرده و در هر نوبت 100 الی 300 تخم و به طور متوسط 1000 تخم می گذارند .

اهمیت پزشکی

پشه ها با پراکندگی وسیع و حضور خود در اماکن انسانی از طریق گزش و تزریق بزاق به بدن باعث ایجاد آزار و مزاحمتهای فراوان برای انسان می شوند که به صورت خارش ، تورم ، التهاب موضعی و تحریکات پوستی که در افراد حساس و در صورت تعداد گزش زیاد می تواند موجب عوارض عمومی و حتی درماتیت شود ، بروز می کند . مسأله مهم تر در مورد پشه ها بیماریهای متنوع و مهمی است که منتقل می کنند . به طور کلی پشه ها ناقل سه گروه از عوامل پاتوژن به انسان هستند :
1- پلاسمودیوها Plasmodium : پلاسمودیومها تک یاخته هایی از گروه اسپوروزوا (Sporozoa) و دارای سیکل جنسی هستند که در تعداد زیادی از پستانداران و پرندگان یافت شده و در آنها ایجاد بیماری مالاریا می کنند . میزبان نهایی پلاسمادیوم پشه ها هستند . سیکل جنسی انگل در بدن پشه ها سپری می شود و مهره داران به عنوان میزبان واسط ، پذیرای فرم غیرجنسی انگل می باشند . بیش از یک صد نوع پلاسمودیوم وجود دارد که فقط چهار نوع آن به اسامی P.falciparum عامل مالاریای سه – یک بدخیم ، P.vivax عامل مالاریای سه – یک خوش خیم ، P.malarie عامل مالاریای چهار – یک خوش خیم و P.ovale عامل نوعی مالاریای سه – یک خوش خیم در آفریقا انواع انسانی هستند و باعث ایجاد بیماری مالاریا در انسان می شوند . سه گونه ی اول پراکندگی جهانی دارد و در ایران نیز یافت می شوند . ولی نوع چهارم محدود به مناطقی از آفریقاست . بیش از نیمی از مردم جهان در مناطق مالاریاخیز زندگی می کنند و هنوز نیز هر ساله فقط در آفریقا یک میلیون نفر از افراد (اکثراً) زیر چهارده سال )در اثر این بیماری تلف می شوند . پلاسمودیوم های انسانی فقط توسط بعضی انواع پشه های آنوفل منتقل می شوند . برای مثال در ایران از 19 گونه آنوفل موجود فقط 7 گونه آنها ناقل هستند .
مکانیزم انتقال بدین شکل است که پشه های آنوفل هنگام خونخواری ، سلولهای اولیه جنسی یا گامتوسیتها (Gametocytes) را که در خون محیطی فرد بیمار در گردش هستند ، برداشت می کند . این گامتوسیتها در معده پشه تبدیل به گامتهای نر و ماده ( پس از تقسیم و کاهش کروموزومی ) شده و عمل لقاح در معده انجام و سلول تخم (Zygot) تشکیل می شود . زیگوت بعد از تشکیل در یک سمت باریک و تیز شده که به آن (Ookinet) می گویند . این سلول از سلول های دیواره معده عبور و در زیر غشای پایه شروع به تقسیم کرده و تبدیل به اُاُسیست (Oocyst) می شود که حاوی تعداد بسیار زیادی سلولهای سوزنی شکل و باریک اسپوروزوئیت (Sprozoit) است نهایتاً اُُُاُسیست ( که در این مرحله به آن اسپوروسیست نیز می گویند ) پاره شده و اسپوروزوئیتها خود را به غدد بزاقی می رسانند . در این حالت پشه آلوده کننده است . به سیکل تکثیر جنسی انگل در بدن پشه اسپوروپوگونی (Sprogony) گفته می شود . در خونخواری بعدی پشه آلوده تعداد زیادی اسپوروزوئیت را همراه بزاق به بدن انسان تزریق و باعث بیماری فرد می شود .
2- فیلرها (Filaria) : فیلرها خانواده ای از کرمهای گرد یا نماتدها هستند که تماماً توسط بندپایان منتقل می شوند . پشه ها ناقل سه نوع فیلر انسانی هستند .
Wuchereria bancrofti : مهمترین نوع فیلر منتقله توسط پشه هاست و پراکندگی وسیعی در سرتاسر مناطق حاره و بعضی مناطق نیمه حاره از جمله آمریکای جنوبی و مرکزی ، آفریقا ، شرق آسیا ، مناطق شرق اقیانوس آرام ، اطراف دریای مدیترانه و استرالیا دارد . این انگل موجب بیماری الفانتیازیس (Elephantiasis) در انسان می شود . این بیماری مختص مناطق شهری است . غربی ترین مرز انتشار این بیماری در آسیا ، بخش کمی از شرق پاکستان است و بعد از آن دیگر دیده نمی شود .
Brugia malayi : بیشتر در مناطق روستایی و بخشهایی از آسیا شامل جنوب هند ، مالزی ، اندونزی ، تایلند ، هندوچین ، چین ، گینه جدید ، فیلیپین و جزایر پلی نزیا وجود دارد . مخزن این گونه علاوه بر انسان ، میمونها ، گربه و مورچه خوار هستند .
Brugia timori : این گونه پراکندگی بسار محدودی دارد و منحصر به جزایر تیمور در جنوب اندونزی است و در حیوانات دیده نمی شود .
فیلترهای فوق در مناطق مختلف توسط انواعی از پشه های آنوفل ، کولکس ، مانسونیا و اُاِدس منتقل می شوند . در آمریکا بعضی انواع پشه های هماگوگوس و سابیتس نیز ناقل هستند . مکانیزم انتقال فیلترها مشابه و بدین صورت است که میکروفیلرهای غلافدار موجود در خون فرد بیمار همراه خون وارد بدن پشه شده ، در محوطه سینه دوبار پوست اندازی کرده و تبدیل به لاروهای سن

می شوند . این لاروها خود را به خرطوم پشه رسانده و در هنگام خونخواری بعدی از طریق خرطوم خارج و از محل گزش وارد بدن فرد می شوند .
- آربوویروسها Arthropods Born Viruses : آربوویروسها ، گروهی از ویروسها هستند که همگی توسط بندپایان منتقل می شوند . تاکنون بیش از صد نوع ویروس که از طریق پشه ها به انسان منتقل می شوند ، شناسایی شده اند که از این تعداد حدود نوع آنها باعث ناراحتی های شدید و حتی کشنده می شوند . از این میان می توان به بیماریهای مثل تب زرد یا Yellow fever nyong Fever ، Onyong ، Chikungunya Fever ، West nile Fever ، Gongo crime Fever ، آنسفالیتهای ونزوئلایی و سنت لوئیز در آمریکا و آنسفالیت ژاپنی اشاره نمود .
از بیماریهای فوق فقط تب وست نایل (نیل غربی ) در ایران وجود دارد که توسط پشه های کولکس منتقل می شود . سیکل زندگی ویروسها در بدن پشه ناقل بدین شکل است که ویروسها در حین تغذیه همراه با خون وارد معده پشه شده و در سلول های پوششی (Epithelial) معده شروع به تکثیر می کنند ، پس از آن وارد حفره عمومی بدن و سلولهای بافتهای مختلف مثل سلولهای سیستم عصبی و غدد بزاقی می شوند و در آنجا به تکثیر خود ادامه می دهند . بعضی از ویروسها قادرند تخمدانهای پشه را مورد تهاجم قرار داده و در آنجا نیز تکثیر پیدا کنند .در این صورت تخمهای حشره ، نوزادان و نهایتاً پشه های نسل بعد را آلوده می کنند ( انتقال عمودی ) این نحوه انتقال از نظر انتشار ، حفظ بیماری و شناخت اپیدمیولوژی آن اهمیت بسیاری دارد .

روشهای مبارزه و کنترل پشه ها

روشهای مهم مبارزه با پشه ها عبارتند از : مبارزه و محافظت فردی ، روشهای فیزیکی و مکانیکی مبتنی بر اصول مهندسی محیط زیست یا روشهای محیطی ، مبارزه شیمیایی
(سمپاشی) مبارزه بیولوژیکی و مبارزه ژنتیکی .

1- مبارزه و محافظت فردی : یکی از ساده ترین و مؤثرترین روش کنترل پشه ها و بیماریهای منتقله توسط آنها ایجاد محافظت فردی در مقابل گزش پشه هاست . این عمل از طریق نصب توری برای در و پنجره ها ، هواکشها و کانالها ، استفاده از پشه بند در مناطق آلوده ، هنگام خواب در هوای آزاد و استفاده از ترکیبات دور کننده مثل Dimethyl phatalate ، Dethyl Tolumide بخصوص در طول شب و هنگام خواب و استراحت انجام می گیرد . همچنین سمپاشی با استفاده از حشره کش های پیرتیروئیدی و حشره کش هایی با خاصیت تدخینی بالا مثل D.D.V.P (دیکلروفوس ) که دارای خاصیت تاثیر فوری (knock Down) هستند به صورت اسپری و بمبهای آئروسل روشی مفید ولی هزینه بر در منازل و محلهای کوچک است که انسان را برای مدت کوتاهی از گزش پشه ها محفوظ می دارد .
2- روشهای فیزیکی و مکانیکی یا روشهای محیطی : هدف این روشها محدود کردن و از بین بردن لانه های لاروی و یا تغییر شکل آنهاست به طوری که برای رشد لارو مناسب نباشد . اقدامات مهم جهت دستیابی به این اهداف عبارتند از : زهکشی ، خشک کردن باتلاقها ، پر کردن چاله ها و گودالهای آبهای راکد و هرز آبهای سطحی و گاهی نیز جریان دادن به آبهای راکد و از بین بردن پوشش گیاهی درون آبهای راکد که برای گونه های خاصی مناسب است ( البته اقدام اخیر ممکن است چنین آبهایی را برای گونه های دیگری مناسب سازد که چنانچه این گونه ها ناقل باشند، اقدام مفیدی نخواهد بود ) روشهای فوق در دراز مدت بسیار مفید ، با ثبات و دایمی هستند ولی در عین حال روشهایی پر هزینه بوده و انجام آنها در توان سازمانهای دولتی و با بودجه های بالا است .
3- مبارزه شیمیایی(سمپاشی) :این روش می تواند علیه لارو و یا بالغ انجام گیرد . برای سمپاشی لارو از سموم لاروکش (Larvicide) مثل سبز پاریس (Green Paris) که از قدیمی ترین سموم لاروکش با کاربرد وسیع است ، همچنین از سموم عالی مصنوعی مثل Temephos یا ابیت ( Abate) که ممکن است به صورت گرانول ، پودر و امولسیون تهیه و مصرف شوند استفاده می گردد . از دیگر مواد لاروکش روغنها هستند که ممکن است طبیعی مثل گازوئیل و نفت سفید و یا مصنوعی و تجاری مثل Maraliol Hs , Flit MLO باشند . روغنها هم از طریق فیزیکی ( با مسدود کردن سوراخهای تنفسی باعث خفگی لاروها می شوند ) و هم از طریق جذب شدن باعث مسمومیت و مرگ لاروها می شوند .
برای سمپاشی حشره بالغ از سموم شیمیایی آلی و بادوام و به روش ابقایی (Residual sprying) استفاده می شود . برای این منظور از سموم متعددی مثل DDT به میزان 2gr/m2 ، گامکسان 0/4gr/m2 ، بایگون 2gr/m2 و مالاتیون و فنیتون به میزان 1/5gr/m2 استفاده می شود . در این حال باید تمام سطوح داخلی ساختمان ها در سطح وسیع در مناطق تحت کنترل سمپاشی شده و در سال بسته به میزان دوام سم ، 2 تا چهار نوبت تکرار شود . مبارزه شیمیایی سریع ترین راه کنترل پشه ها بخصوص در زمان اپیدمی بیماریهای منتقله می باشد .
4- مبارزه بیولوژیک :
مفهوم مبارزه بیولوژیک استفاده از عوامل بیماریزا و دشمنان طبیعی یک موجود به منظور از بین بردن و کنترل جمعیت آن است . مبارزه بیولوژیک با توجه به این که آلودگی محیط زیست را به همراه ندارد و نسبتاً کم هزینه است و از طرف دیگر معمولاً در محیط تثبیت می شود ، سالهاست نظر متخصصین حشره شناسی و علوم زیستی را به خود جلب نموده است . از عوامل مهم و مفید کنترل بیولوژیک پشه ها که غالباً در مرحله لاروی مؤثر هستند می توان به ماهیهای لاروخوار گامبوزیا (Gambozia) که در آبهای کم عمق رهاسازی می شوند و همچنین به باکتریهایی مثل Basillus torengiensis سروتایپ14 که کاربرد وسیعی در بسیاری از مناطق دنیا پیدا کرده و دارای اسپورهای حاوی کریستال سمی و کشنده برای لارو پشه هاست اشاره کرد . این باکتریها به شکل انبوه تولید و به همراه مواد بی اثر و یا غلظت مشخص درون لانه های لاروی ریخته می شوند . لاروها در اثر خوردن اسپورهای سمی مسموم و از بین می روند . علاوه بر این ها بعضی از قارچها مثل Coelomomyces و Culicinomyces و تعدادی از نماتدها مثل Romanomermis ,culicivorax و حتی تک یاخته ها و ویروسهای بیماری زا برای حشرات شناسایی و بطور محدود استفاده شده اند ولی کاربرد چندانی پیدا نکرده اند . عوامل بیولوژیک مذکور برخلاف سموم شیمیایی هیچ تاثیری روی انسان ، حیوانات و گیاهان آبزی ندارند .
5- مبارزه ژنتیکی : اساس این مبارزه که بیشتر روی حشرات ناقل مختلف در بهداشت موفقیت آمیز بوده ،کنترل مگسهای مولد میاز استفاده زیادی شده است . ایجاد ناسازگاری سیتوپلاسمی و تبدیل پشه های ناقل به غیر ناقل از طریق وارد کردن ژن های ناسازگار به آنها و رهاسازی این پشه ها در طبیعت به منظور جایگزین کردن جمعیت غیر ناقل با ناقل از دیگر روشهای مبارزه ژنتیکی هستند .

پشه خاکیها
SandFiles

خانواده پسیکو دیده

پشه خاکیها حشراتی بسیار کوچک و ظریف و در عین حال از نظر بهداشتی بسیار حائز اهمیت می باشند . این حشرات ناقل چندین بیماری مهم در متاطق مختلف جهان از جمله ایران هستند ، خانواده پسیکو دیده دارای دو زیرخانواده بزرگ به اسامی Pschodinae وPhelbotominae است که زیرخانواده اول خونخوار نبوده و اهمیت پزشکی ندارند ولی انواع زیرخانواده فلبوتومینه دارای انواع خوانخوار و ناقل بیماری هستند . این زیر خانواده شامل 600 گونه در پنج جنس است که عملاً فقط انواع سه جنس Lutscmyia,Phlebotomus و Sergentomyia حایز اهمیت هستند . گونه های جنس اول (فلبوتوموس) ناقل انواع لیشمانیا (Lishmania) در دنیای قدیم و گونه های جنس لوتزومیا ناقل بیماریهای انسانی در دنیای جدید بوده و مختص قاره آمریکا می باشند . گونه های جنس سرژانتومیا قدرت انتقال بیماریهای انسانی را ندارند و در دنیای جدید نیز دیده نمی شوند . انواع سرژانتومیا بعضی از انگلهای لیشمانیا را به خزندگان منتقل می کنند که به آن لیشمانیوز مارمولک (Lizard leishmaniiasis) می گویند .

مرفولوژی پشه خاکیها

حشرات زیر خانواده فلبوتومینه که به آنها پشه خاکی گفته می شود دارای جثه ای کوچک به طول 1.5 تا 4 میلی متر و بدون پرمو هستند . چشمهای مرکب درشت و پاهای نسبتا بلندی دارند . شاخکهای بلند و با یندهای کوتاه دارند که در نر و ماده به یک شکل هستند . قطعات دهانی به صورت یک خرطوم کوتاه ، پهن و نامشخص بوده که طول آن کاملا از پالپ و شاخکها کمتر است . قطعات دهانی از یک لب بالا ، یک جفت آرواره بالا ، یک جفت آرواره پایین ، یک لب زیرین و یک هیپوفارنکس تشکیل شده است در سطح سر نقوش و طرح هایی وجود دارد که فرم و تزیینات درونی آنها متفاوت است و در تشخیص انواع پشه خاکیها کمک می کند . به این صورت که در سطح بالای فارینکس اندام یا طرح کوزه مانندی وجود دارد که شکل و تزیینات درونی آن در هر گونه اختصاصی است و به آن طرح حلق یا Pharynx Armature گفته می شود . در منطقه بالای حفره دهانی و قسمت سیباریوم طرح و دندانه هایی وجود دراد که در پشه خاکیهای جنس سرژانتومیا رشد کامل و مشخص می یابد . اغلب دندانه های سیباریوم واضح است ولی در پشه خاکیهای جنس فلبوتوموس این طرح و دندانه های سیباریوم تحلیل رفته و نامشخص است . به این طرح بالای حفره های دهانی Boccal Armature گفته می شود .
در پشه خاکیها به راحتی دوبالان بسیار کوچک غیرخونخوار و شبیه فلبوتوموسها قابل تشخیص است . بدین صورت که که بال نسبتاً باریک و نوک تیز و پوشیده از مو بوده و در حالت استراحت با زاویه ای بین 45 تا 60 درجه نسبت به بدن قرار می گیرد .
رگبندی بالها نیز فرم خاصی دارد بدین شکل که اولا فاقد سلول بسته هستند و ثانیا رگبال طولی دوم بال دو منشعب می گردد . سطح بال و سینه نیز پوشیده از موهای بلند است .

بیولوژی پشه خاکیها

حشراتی با دگردیسی کامل هستند . ماده ها تخمگذار بوده و عمل تخمگذاری به صورت تک تک انجام می گیرد و بین 15 الی 400 تخم در هر نوبت گذارده می شود . تخمها معمولاً در خاکهای با رطوبت بالا ، در محل لانه میزبان و شکافها ، زیرخاک و برگهای در حال پوسیدن ، در خاک کف طویله ها و اصطبل ها و کلاً در محل هایی که مواد عالی مورد نیاز لارو وجود داشته باشد ، قرار داده می شوند . تخمها بیضی و کشیده به طول 0.3از 0.4 میلی متر و با نقوش سطحی شبیه به سنگفرش هستند و در شرایط مناسب پس از 6 الی 17 روز باز می شوند . لاروها کرمی شکل با سر بزرگ سیاه رنگ و مشخص با آرواره های قوی بوده و در انتها دارای چهار ابریشم بلند معروف به ابریشم دمی هستند . لارو پشه خاکیها شباهت زیادی با لارو کک ها دارد ، با این تفاوت که لارو کک ها فاقد ابریشم های دمی هستند . در سطح بدن لارو پشه خاکی ابریشم های کوتاه و ضخیم با انتهای برجسته و معروف به موهای چوب کبریتی (Match stick hairs) مشاهده می شود . چهار مرحله لاروی وجود دارد . طول لاروهای سن آخر گاهی تا 6 میلی متر نیز می رسد . دوره لاروی بین 3 تا 8 هفته است که در شرایط نامناسب طولانی می شود .
لاروها دارای قطعات دهانی ساینده بوده و از مواد آلی غیر زنده موجود در محل مثل گیاهان پوسیده ، مدفوع و اجساد حیوانات و گاهی از قارچها تغذیه می کنند . شفیره کمی خمیده و در انتها پوسته لاروی با چهار ابریشم دمی را بهمراه دارد . شفیره ها در محل زندگی لاروی تشکیل شده و دوره شفیرگی یک الی دوهفته طول می کشد . در مناطق سردسیر ، زمستانگذرانی پشه خاکیها به حالت لاروسن چهارم صورت می گیرد .
در مرحله بلوغ فقط حشرات ماده خونخوار هستند و حشرات نر از مواد قندی و شیره گیاهان تغذیه میکنند . پشه خاکیها به دلیل داشتن خرطوم ضعیف و قدرت کم خونخواری معمولاً قسمتهای نازک تر پوست مثل صورت ، پشت دستها ، روی پاها و حاشیه زخمها را جهت خونخواری انتخاب می کنند ، همچنین ترجیح در انتخاب نوع میزبان ، در گونه های مختلف متفاوت است . بعضی انواع از خزندگانی مثل مارمولک و سمندر تغذیه می کنند . بسیاری از گونه ها از جوندگان و خرگوشها تغذیه کرده و برخی از حیوانات بزرگتر و پرندگان تغذیه می کنند که تمام گونه های حیوان دوست (Zoophilic) هستند ولی بعضی خون انسان را ترجیح می دهند و انسان دوست (Anthropophilic) هستند . از انواع حیوان دوست می توان به گونه هایی مثل Phle,argentipes و بیشتر انواع سرژانتومیا و از انواع انسان دوست به گونه هایی مثل Ph.papatasi و Phle.sergenti اشاره کرد . با این حال بیشتر گونه ها در صورت عدم دسترسی به میزبان مناسب ، قادر به خونخواری از انسان نیز هستند . حشرات بالغ پرواز کننده های ضعیفی بوده و اغلب پروازهای کوتاه و منقطع دارند ، به همین دلیل گزش آنها در طبقات بالای ساختمان به ندرت دیده می شود به همین دلیل گزش آنها در طبقات بالای ساختمان به ندرت دیده می شود . بالها در حال استراحت زاویه ای بین 45 تا 60 درجه با بدن تشکیل می دهد . بیشترین جمعیت پشه خاکیها را در مناطق سردسیر در فصل تابستان و در مناطق گرمسیر در بهار و پاییز مشاهده می کنیم .

اهمیت پزشکی

الف- اثرات گزش : پشه خاکیها علی رغم جثه کوچک خود ، دارای بزاق سمی و حساسیت زا هستند و گزش آنها ایجاد خارشهای شدید به خصوص در افراد حساس می کند . معمولا اولین تماس ها با گزش پشه خاکی ، عوارض ناچیزی به همراه دارد ولی پس از مدت کوتاهی عوارض آلرژیک بروز کرده و در محل گزش پاپولهایی ایجاد می شود که یک تا دو هفته باقی می مانند . بیشتر پشه خاکیها جهت تکمیل خونخواری بیش از یک نقطه را مورد گزش قرار می دهند و اغلب دو یا چند گزش نزدیک هم دیده می شود .
ب- انتقال بیماریها : مهمترین بیماریهای منتقله توسط پشه خاکیها ، انواع لیشمانیوز است . این بیماریها که توسط انگلهای تک یاخته تاژکدار از خانواده Typanosomatidae و جنسLeishmania ایجاد می شوند ، دارای انواع بسیار متعددی هستند که تشکیل کمپلکس هایی را در نقاط مختلف جهان داده و بیماریهایی با مشخصات بالینی مختلف ایجاد می کنند . سه نوع لیشمانیوز به طور عمده وجود دارد :
1- لیشمانیوز پوستی که در ایران شناخته شده و دارای دو فرم است :
الف : سالک روستایی یا سالک مرطوب که عامل آن L.tropica ، ناقل اصلی آن Ph.sergenti و مخزن آن انسان و سگ های آلوده می باشند . لیشمانیوز پوستی در آفریقا توسط L.acthiopica و در آمریکا توسط L.mexicana ایجاد می شود .
2- لیشمانیوز پوستی مخاطی یا اسپوندیا (Espundia) که توسط L.braziliensis و L.amazonensis ایجاد و به وسیله پشه خاکیهای جنس Lotzomiya منتقل می شوند . این انگلها در دنیای قدیم دیده نمی شوند .
3- لیشمانیوز احشایی یا درونی یا Kala Azar (Visceral leishmanios) که توسط انگلهای L.donovani ایجاد می شود و دارای زیرگونه های مختلفی می باشد و توسط پشه خاکیهای مختلف مثل Ph.major در ایران منتقل می شود .
بیماریهای بعدی بیماریهای باکتریال به نام کاریون (carion's disease) یا تب اورویا (Oroya Fever) و یا Bartonellosis است . عامل این بیماری باکتری بسیار کوچک بنام Bartonella hasilliformis است که نخستین بار در کشورهای کلمبیا ،پرو ، شیلی ،اکوادور و بولیوی گزارش گردید . در سال 1983 بیماری به شکل اپیدمیک در کلمبیا ظرف 9 ماه 200000 نفر را مبتلا و باعث مرگ 1800نفر شد . این بیماری مختص آمریکای مرکزی و جنوبی است و توسط چندین گونه از پشه خاکیهای جنس لوتزومیا منتقل می شود .
سومین گروه عوامل بیماریزا ویروسها می باشند که یک نوع آنها توسط پشه خاکیها منتقل شده و بیماری به نام تب پشه خاکی (Sand Fly Fever) یا تب سه روزه و یا بواسطه ناقل اصلی آن یعنی Ph.papatasi تب پاپاتاسی ایجاد می کند . این بیماری شدت وحدت نسبتاً کم و علایمی شبیه آنفولانزا دارد. بدین صورت که تب به طور ناگهانی شروع شده و بیمار متعاقب آن دچار سردرد، چشم درد ، خشکی گردن و پشت دردهای رماتیسمی می شود . کاهش گلبولهای سفید خون (Leucopenia) نیز معمولاً دیده می شود.
این بیماری در اروپا ، آسیا ، آمریکای جنوبی و آفریقا شامل کشورهای حوزه دریای مدیترانه ، روسیه ، ایران ، پاکستان ، هند ، پاناما ، برزیل ، ترینیداد ، مناطق گرمسیری آفریقا و در مناطقی که Ph.papatasi وجود ندارد نیز دیده می شود ولی ناقل اصلی آن در مناطق آندمیک همین پشه خاکی است . بیماری تب پشه خاکی در اکثر مناطقی که سالک روستایی دیده می شود، وجود دارد . این بیماری دارای انتقال عمودی است که در حفظ بیماری و انتقال مجدد آن در فصل جدید بسیار حائز اهمیت است .

روشهای مبارزه و سمپاشی پشه خاکی ها

پشه خاکیها همانگونه که ذکر شد قدرت و ارتفاع پرواز کمی دارند و افرادی که در محل های بلند ساختمان ها ساکن می شوند اغلب از گزش آنها در امان هستند . مبارزه با پشه خاکیها در اماکن و اطراف ساختمانها به راحتی با سمپاشی توسط سمومی مثل پرمترین ، BHC و بایگون قابل اجراست . روش  در قسمت سمپاشی پشه های حقیقی توضیح داده شد. به دلیل طولانی بودن سیکل تخم تا تخم و حساس بودن پشه خاکیها نسبت به اکثر سموم غالباً یک نوبت سمپاشی در سال جمعیت آنهارا به خوبی کنترل کرده و در این فاصله قادر به تجدید جمعیت خود نیستند . استفاده از توریها و پشه بندهایی با سوراخهای ریز برای در و پنجره و هنگام استراحت مفید خواهد بود . در مناطقی که افراد ناچار به حضور در فضای باز در هنگام غروب و یا در طول شب هستند ، می توان از پمادهای دور کننده (Repellents|) حاوی ترکیبات دی اتیل تولوآمید و یا دی متیل فتالات در قسمتهای برهنه پوست و از لباسهای مناسب و پوشیده استفاده کرد .منبع:سمپاشی ساختمان

صورت انسان در معرض دید ترین قسمت بدن است و بینی در مرکز این عضو قرار دارد لذا کوچکترین مشکل و بد شکلی در این ناحیه به سادگی رویت میشود. و به همین دلیل اکثر کسانی که بدنبال زیبایی صورت هستند به جراحی بینی در ایلام روی می آورند. این جراحی تغییر زیادی روی چهره فرد و احساسی که فرد نسبت به خودش دارد میشود و انجام آن بین زنان و مردان روز به روز در حال افزایش است.با این وجود بینی تنها یک ابزار زیبایی نیست بلکه نقش مهمی در تنفس دارد و بهترین دکتر جراحی بینی کسی است که در عین اصلاح ساختار و زیبایی مشکلات تنفسی بیمار را نیز رفع کند.
در عین حال در جراحی بینی نباید آن را به عنوان یک جز تنها در نظر گرفت بلکه رابطه آن با سایر قسمت های صورت مانند ارتفاع و پهنا صورت و لبها و پلکها بسیار در تعیین زیبایی مهم میباشد و بهترین دکتر جراحی بینی قطعا اینها را در نظر خواهد گرفت.انجام جراحی بینی توسط 3 گروه از متخصصان قابل انجام است:
1- جراحان فک و صورت
2- جراحان گوش و حلق و بینی
3- جراحان پلاستیکنوع و تخصص پزشک اهمیتی در جراحی ندارد و نتیجه به تکنیک جراحی و مهارت جراح و همکاری بیمار در رعایت دستورات پزشکی بستگی دارد.انجام جراحی معمولا از سن 16-18 سالگی قابل انجام است و در سنین بالا هم در صورت عدم وجود مشکلات پزشکی منعی وجود ندارد. افتادگی بینی و قوز و.... باعث مسن تر به نظر رسیدن فرد میشود که با اصلاح آن توسط جراحی صورتی زیبا و جوان ایجاد خواهد شد.در مورد توالی زمانی و روند جراحی باید عرض کنم که جراحی حدود یک ساعت طول میکشد و تحت بیهوشی انجام میشود.بدنبال آن بیمار معمولا در بعد از ظهر عمل مرخص شده و به منزل میرود. استراحت برای بیمار حدود 4 تا 5 روز نیاز است و بعد از آن معمولا اسپلینت ها خارج شده و بیمار با چسب به فعالیت روزمره و کار خود میرسد. بسته به مورد معمولا تا چند ماه نیاز به چسب وجود دارد که اوایل توسط جراح زده میشود و پس از مدتی بیمار خود اقدام به تعویض چسب های بینی خود میکند.موردی هم که لازمه حتما توضیح بدم راجب نگرانی بعضی از بیماران راجب بیهوشی است که سوال میکنند آیا ممکنه کسی از بیهوشی بیرون نیاید ؟!!در پاسخ باید عرض کنم که خیر !!!!. نگرانی راجب این موضوع مثل این است که کسی فکر کند آیا ممکنه ظهر بخوابم و عصر از خواب بیرون نیام ؟!!! بیهوشی در واقع یه خواب عمیق هستش و به محض قطع دارو بیمار بلافاصله به هوش خواهد اومد و اینکه کسی به هوش نیاید تقریبا غیر ممکن است و جای حتی ذره ای نگرانی نیست.مورد دیگر نگرانی بیمار از بهتر نشدن ظاهر صورت پس از جراحی هستش. در این مورد هم لازمه اطمینان خاطر بدم که هر بد شکلی ای در صورت بد است. حتی اگر به آن عادت کرده باشید و در صورت اصلاح آن صورتی زیباتر از قبل خواهید داشت. و لازم است ذکر کنم که بهترین دکتر جراحی بینی در ایلام شما قبل از جراحی نتیجه جراحی را میداند و در صورتی که تغییر محسوسی در چهره شما ایجاد نشود به شما جراحی را پیشنهاد نخواهد کرد. سالیان سال است که جراحی بینی در ایلام انجام میشود و تمامی امکانات لازم برای انجام آن در شهر ایلام وجود دارد و همچنین دکتر جراحی بینی در ایلام .در مورد جراحی بینی حتما از جراح فک و صورت به عنوان متخصص زیبایی صورت نظر خواهی کنید.

۱- سفید کردن دندان در سطح مولکولی عمل می کند:
عامل فعال در سفید کردن، هیدروژن پروکساید است. مولکولهای هیدروژن پروکساید خیلی پایدار نیستند و تمایل دارند که خیلی سریع تجزیه شوند. در اثر تجزیه آنها، رادیکالهای آزاد تولید می شوند. این رادیکالهای آزاد به اندازه کافی کوچک هستتند که به داخل دندان و به رنگدانه حمله کنند. تجزیه رنگدانه ها موجب سفیدتر دیده شدن دندان خواهد شد.
۲- نتیجه سفید کردن دندان بستگی به میزان رنگدانه های موجود در دندان دارد:
تکنولوزی امروزه نمی تواند مقدار سفید شدن دندانها را ****ن بزند و به این دلیل است که نمی توانیم تعیین کنیم که چه مقدار از رنگ دندان بستگی به رنگدانه های داخل دندان دارد. افراد با رنگدانه های خیلی زیاد گاه تا ۲۰ درجه بعد از سفید کردن روشنتر می شوند، در حالیکه کسانی که به این اندازه رنگدانه ندارند ممکن است تنها به اندازه ۲ تا ۴ درجه روشنتر شوند.
۳- نقاط سفید دندان بعد از سفید کردن ممکن است بیشتر یه چشم آیند:
نقاط سفید روی دندان بسیار شایع هستند و معمولاً به علت کمبود کلسیم در مناطقی از مینای دندان ایجاد می شوند. دلایل زیادی برای تشکیل آنها وجود دارد، مثل ژنتیک، براکتهای ارتودنسی، اروژن دندان در اثر تجمع پلاک دندانی، فلوروزسیس، رفلاکس اسید معده و… . به هر علتی که این نقاط سفید ایجاد شده باشند، به علت از بین رفتن رنگدانه ها بعد از سفید کردن، این نقاط واضح تر خواهند شد و بیشتر به چشم خواهند آمد. از بین رفتن آنها چند روز بعد از سفید کردن دندانها به دنبال بازیابی رطوبت دندان آغاز می شود و در عرض چند هفته به اندازه نرمال نزدیک خواهد شد. به همین دلیل توصیه می کنیم که سفید کردن دندانهایتان را حداقل دو هفته قبل از هر مراسم مهم مثل ازدواج، عکس گرفتن و … انجام دهید.
 

۴- حساسیت بعد از سفید کردن دندان طبیعی است:
گاه مولکولهای هیدروژن پروکساید ممکن است از طریق مینا به پالپ نفوذ کنند که موجب حساسیت دندان خواهد شد. این حساسیت معمولاً بیشتر از یک روز طول نمی کشد. مهم است که بیماران بدانند که اگر حساسیت در حین کار بوجود آمد دندانپزشکتان را مطلع کنید تا پروسه را متوقف کند. با سفید کردن با استفاده از دستگاههای سفید کننده به سه تا ۱۵ دقیقه نیاز است که در هر بار ژل سفید کننده جدیدی گذاشته می شود. منتهی در افراد با حساسیت زیاد تنها ۱ یا ۲ بار ژل جدید گذاشته می شود تا میزان حساسیت بعد از کار به حداقل برسد. استفاده از ژل سدیم فلوراید بعد از کار می تواند میزان حساسیت را کاهش دهد.
۵- بعد از سفید کردن از رژیم غذایی سفید استفاده کنید تا نتایج سفید کردن پایدار بماند:
این خیلی مهم است که حداقل در ۴۸ ساعت اول، از خوردن و نوشیدن غذاهای حاوی رنگدانه بپرهیزید. توبولهای مینایی در ۲ روز بعد از سفید کردن باز هستند و مستعد جذب رنگدانه ها هستند. نوع رژیم غذایی در پایدار ماندن نتایج سفید کردن بسیار مهم است. خوردن غذاهای حاوی رنگدانه نتایج سفید کردن را در عرض چند هفته از بین می برد. بهتر است برای خوردن قهوه و چای از نی استفاده شود. از سیگار کشیدن اجتناب شود و بلافاصله بعد از خوردن غذاها و نوشیدنیهای حاوی رنگدانه، آب نوشیده شود.
۶- سفید کردن داخل خانه به همان اندازه سفید کردن در مطب مفید است اما زمان بیشتری طول می کشد:
محصولات سفید کننده ای که از داروخانه ها تهیه می کنید حاوی کارباماید پروکساید است که سه بار ضعیفتر از هیدروژن پروکساید می باشد اما پایدارتر است. این به این معنی است که زمان بیشتری طول می کشد تا به همان نتیجه داخل مطب دست یابیم. از طرف دیگر اگر از ریهای پیش ساخته استفاده شود به علت فیت نبودن با دندانها احتمال عوارض ناخواسته مثل سوختن بافتهای اطراف بیشتر است.
 
۷- سفید کردن دندان یک عمل زیبایی کاملاً ایمن است:
سفید کردن دندان ایمن ترین پروسه زیبایی است که شما می توانید در مطب انتخاب کنید، به نحوی که هیچ آسیبی به مینا و ساختار دندان وارد نمی شود. در صورتیکه سفید کردن توسط تیم حرفه ای انجام شود هیچ آسیبی به لثه ها و بافتهای اطراف در اثر ژل سفید کننده وارد نمی شود و به غیر از حساسیت بعد از کار که معمولاً بعد از ۲۴ ساعت برطرف می شود عوارض دیگری ندارد.منبع:سفید کردن دندان